Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε μια κοινωνία είναι, αν και πως
εκφράζεται, σε κάθε δεδομένη χρονική περίοδο, η κυρίαρχη αντίληψη, για το «δέον
γενέσθαι». Την ερμηνεία αλλά και τον τρόπο εφαρμογής, έτσι ώστε να αυτό το δέον
γενέσθαι, να γίνει, αναλαμβάνουν τα κόμματα. Κι αυτό γίνεται με το να παρουσιάσουν
κυβερνητικό πρόγραμμα, να πείσουν τον Λαό ότι είναι εφαρμόσιμο, κερδίζοντας την
ψήφο του και να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, μετεκλογικά. Αυτή η διαδικασία
υπό νορμάλ συνθήκες, απαιτεί κάποια χρόνια. Στο ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, χρειάστηκε επτά.
Από την στιγμή που το ο ΓΑΠ στο Καστελόριζο, με φόντο τη
θάλασσα (συμβολικό?), αποφάσισε να καλέσει το ΔΝΤ για να μας σώσει, η διαδικασία
αυτή μπήκε σε επιταχυντή. Το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα άρχισε να
καταρρέει, ευρισκόμενο σε απόλυτη δυσαρμονία με την κοινωνία. Νέα κόμματα
δημιουργήθηκαν, στην προσπάθεια να εκφράσουν την κοινωνία. Κι όλα αυτά, σε πολύ
μικρό χρονικό διάστημα. Αυτό αποτυπώθηκε στις προηγούμενες εκλογές, όπου και
έγινε ένας σεισμός. Βρέθηκε ξαφνικά ένα κόμμα του 4%, να απειλεί την πρώτη
θέση.
Στην περίοδο των διερευνητικών, το αποθνήσκων πολιτικό σύστημα
επένδυσε, κουνώντας το σκιάχτρο της ακυβερνησίας, στο να απορροφήσουν τον
ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας το στην κυβέρνηση μαζί τους και κάνοντάς το σαν τα μούτρα τους.
Κι όσο αντιστεκόταν, τόσο του κουνούσαν το δάκτυλο, κραυγάζοντας, θα χρεωθείς
την ακυβερνησία και το Χάος που όλο έρχεται και όλο μακριά είναι.
Τα γεγονότα τους διέψευσαν κατηγορηματικά. Η επιθυμία του
Λαού είναι ξεκάθαρη. Αλλαγή της πολιτικής που μας έφερε μέχρι εδώ. Και μάλιστα
ριζική, όχι μεσοβέζικες λύσεις, του στυλ θα το πούμε στα Αφεντικά κι άμα θέλουν…
Βρέθηκε λοιπόν, ένα κόμμα διαμαρτυρίας, μέσα σε λιγότερο από
ένα μήνα, να μεταλλάσσεται σε κόμμα εξουσίας. Και να πείθει, εκφράζοντας
ακριβώς το κοινό αίσθημα, κωδικοποιώντας το, σε κυβερνητικό πρόγραμμα. Δύο
ημέρες τώρα λυσσάξανε οι πάντες να διαστρεβλώνουν. Το τι ακούστηκε δεν λέγεται.
Από το Τσίπρα δώστα όλα, και «Λεφτά υπάρχουν», μέχρι το «ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει νέους
φόρους», αλλά δεν…
Στις επόμενες δύο εβδομάδες δημοσκοπήσεις δεν υπάρχουν , όχι
τουλάχιστον στα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ. Οι τελευταίες, μάλιστα, έγιναν πριν την
εξαγγελία του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Μιλάνε για ντέρμπι γιατί έτσι θέλουν,
μήπως θα πληρώσουν τίποτα αν διαψευστούν?
Μήπως πλήρωσαν τίποτα στις προηγούμενες, όταν πουθενά δεν
υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ?
Θα πουν απλώς ότι η δημοσκοπήσεις είναι φωτογραφία της στιγμής
και καθάρισαν.
Αυτό και το άλλο. «Μέσα σε δύο εβδομάδες ο ΣΥΡΙΖΑ, έπαιρνε δύο
μονάδες σχεδόν κάθε ημέρα». Που αν είναι σωστό, τότε όχι μόνο ντέρμπι δεν θα
υπάρξει αλλά η αυτοδυναμία δεν είναι μακριά.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει ή μάλλον δεν θέλουν να καταλάβουν,
είναι ότι τον ΣΥΡΙΖΑ τον σπρώχνει ο Λαός
και τις θέσεις του τις διαμορφώνει πάλι ο ίδιος.
Κι όσο από την μεριά του, θα
παραμένει σε αυτή την σχέση ούτε «ο στρατός επτά Εθνών δεν μπορεί να τον
σταματήσει». Ευτυχώς για τους περισσότερους από μας.
