...ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΙΚΑΝΕ ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ

Κάποιοι, αν όχι το ξέραμε, τουλάχιστον το ψυλλιαζόμαστε. Στο τέλος νικάνε οι νοικοκυραίοι. Αυτό που δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε ήταν, ότι το κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς είχε αλωθεί από τους νοικοκυραίους πολύ πριν τις εκλογές. Ισως από τότε που εκτινάχθηκε στα πρόθυρα της εξουσίας.

Τότε που κάποιοι άρχισαν να προβάρουν κουστούμια διαχειριστών της κρίσης. Γιατί είναι φανερό πλέον ότι μέχρι εκεί έφταναν οι φιλοδοξίες τους.
 Εναρμονισμένες με αυτές των ψηφοφόρων που τους έδωσαν την κυβέρνηση. Την κυβέρνηση και όχι την εξουσία. Την δεύτερη, δεν τόλμησαν καν να την διεκδικήσουν,  από την στιγμή που αποφάσισαν να παίξουν το παιχνίδι, με τους υπάρχοντες κανόνες, αντί να τους αλλάξουν. Γιατί έτσι τους βόλευε.


Ετσι κάπως φτάσαμε στο παραπέντε μιας, τηρουμένων των αναλογιών, νέας Βαρκιζας. Γιατί έπρεπε να το ξέρουν από την πρώτη στιγμή ότι σε τέτοιου είδους συγκρούσεις ο νικητής τα παίρνει όλα και δεν δείχνει έλεος. Και ο ηττημένος γίνεται έρμαιο της χλεύης του κάθε τελειωμένου πασόκου.

Απ' ότι φαίνεται το Σαββατοκύριακο είναι η ημέρα της Κρίσης. Η ημέρα που κάποιοι πρέπει να αποφασίσουν με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν.
Οσοι έχουν αποφασίσει ότι ο ταιριάζουν τα χνώτα τους με την Φώφη και το Σταύρο στο καλό και να μας γράφουν.

Οι υπόλοιποι αν υπάρχουν, ας μας δώσουν πίσω το κόμμα.

ZAPPING

                                                                                                                      Του Count Miden


Τον τελευταίο καιρό βλέπω ελάχιστη τηλεόραση, κανά ντοκιμαντέρ, καμιά ταινία, σπάνια ειδήσεις. Κάνοντας το γνωστό ζάπινγκ το μεσημέρι το πιο ενδιαφέρον είναι το κανάλι της βουλής με την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της βουλής.
Για να βλέπεις πλέον επικαιρότητα πρέπει να έχεις αναπτύξει φίλτρα και άμυνες, να διακωμωδείς αυτά που ακούς αντί να τρομάζεις, να σκέφτεσαι γιατί λέει αυτό που λέει αυτός που το λέει.

Στην εν λόγω επιτροπή λοιπόν το μεσημέρι έφτασε το θέμα στην κλήση του Στουρνάρα για να εξηγήσει τον λόγω που εκπρόθεσμα υπέγραψε τον νόμο για τη Siemens, αφού δεν τον είχαν υπογράψει 2 προκάτοχοι του και δεν είχε κυρωθεί από την βουλή σε 45 μέρες και άρα είναι άκυρος.
Μετά από το κολοσσιαίο επιχείρημα του Μειμαράκη ότι "αφού είναι στην τράπεζα της Ελλάδος και άρα έχει ρόλο στο ΔΝΤ και στην διαπραγμάτευση δεν θα ήταν σωστό να τον καθυστερούμε σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή". Βάλαμε δηλαδή τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα και να μην τον ενοχλήσουμε που πάει να ξεκοκαλίσει τα τελευταία. Ο άνθρωπος που έβαλε την υπογραφή του σε νόμο-σύμβαση άκυρο κατά των συμφερόντων του Ελληνικού δημοσίου είναι απαραίτητος στην διαπραγμάτευση μας. Έλεος μια εργασία δεν μπορείς να δημοσιεύσεις αν υπάρχει υποψία σύγκρουσης συμφερόντων και εδώ που υπάρχουν ενδείξεις να μην τον καλέσουν ούτε στην επιτροπή γιατί ο χρόνος του είναι πολύτιμος για την σωτηρία της πατρίδος, έλεος; ηλεος ηλεος ζαβαρακατρανεμια.

Πρέπει να κλαις ή να γελάς; Ευτυχώς που μετά μιλούσε η Μακρή, με λόγο καθαρά νομικό με άρθρα νόμους και κανονισμούς που τεκμηρίωναν τη θέση της, συνεχείς διακοπές. Η Κωνσταντοπούλου κάνει παρατηρήσεις "Κυριε Μειμαράκη σταματήστε να μιλάτε, κύριε Τραγάκη γυρίστε μπροστά σας"

Τραγάκης: "δεν θα μου ξανακάνετε εμένα παρατήρηση είμαι 40 χρόνια εδώ μέσα εσύ που είσαι 2"

Κωνσταντοπούλου: "επειδή είσασταν 40 χρόνια και είχατε μάθει να κάνετε έτσι, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε να τα κάνουμε σωστά τώρα"

Ανεκτίμητο, μια μικρή δόση ανταπόδοσης χρόνων χλευασμού.

Του Βενιζέλου που έλεγε "εμείς λέμε την αλήθεια, τις λεπτομέρειες θα τις πούμε στα απομνημονεύματα μας" θεωρώντας τον εαυτό του άτρωτο, αλλά προχτές στη βουλή κούναγε το δάχτυλο στον Βαρουφάκη σε μια ομιλία που από κάποιους θεωρήθηκε η κορυφαία του. Ξανά έλεος τόσο χαμηλά έχει πέσει ο πήχης;

Του Πάγκαλου που έλεγε "ε τώρα με τον ένφια θα πρέπει να πουλήσω κανα σπίτι γιατί έχω 70 και δεν μπορώ να ανταπεξέλθω" τι λες ρε παχύδερμο που σε βλέπει ο άλλος με τα μάτια μαυρισμένα από την πείνα και το ψυγείο άδειο, με τα παιδιά του να κλαίνε;

και το κορυφαίο, Στουρνάρας "ξέρω πως είναι να παίρνεις 500 ευρώ και η μάνα μου τόσα παίρνει"

Τα πρωινά βάζω λίγο τα παπαγαλάκια του Μέγκα να γελάσω.
Δήμαρχος Ιεράπετρας "το νοσοκομείο μας έχει κλείσει, δεν έχουμε γυναικολογικό, μικροβιολογικό, παιδίατρο, είμαστε μια πόλη 50 χιλιάδων"
Καμπουράκης "ε εντάξει τώρα να τελειώνουμε με τα πρωτεύοντα, διαπραγμάτευση, και μετά να δούμε τα δευτερεύοντα"
Το να μείνουν 50 χιλιάδες χωρίς βασική δομή υγείας είναι δευτερεύον, να γελάσω ή να κλάψω
Οικονομέας "τι θα γίνει με την διαπραγμάτευση; με έχει πιάσει πανικός, αγχώνομαι"
Γελάω,

---

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΣΕΡΟΚΙ

-Πατέρα θα μου δώσεις το Τσερόκι σου να πάω για σέρφινγκ;
-Οχι να πάρεις δικό σου
-Πατέρα τρελάθηκες;
-Εγώ; Εσύ θα τρελαθείς με τις νέες προσφορές της Τζιπ

Αυτή η ραδιοφωνική διαφήμιση παίζει πριν ή μετά από τα κοινωνικά μηνύματα που σε παροτρύνουν να αφήσεις μια σακούλα τρόφιμα σε μεγάλο σούπερ μάρκετ που παρεμπιπτόντως έχει τρομερές προσφορές στις μπατονέτες  και στο φιλέτο σολομού που παρεμπιπτόντως παραμένουν στο χαμηλό ΦΠΑ, σαν είδος πρώτης ανάγκης. Γιατί όλοι μαζί με το Σκάι μπορούμε.

Και λες καλά πόσο μαλάκας μπορεί να είναι ο διαφημιστής.

Αν το σκεφτείς όμως καλύτερα οφείλεις να του βγάλεις το καπέλο του επαγγελματία γιατί "είδε" κάτι που οι περισσότεροι δεν φαντάζονται. Οτι υπάρχει ένα target group που είναι πρόθυμο να αγοράσει ένα δεύτερο Τσερόκι, ένα σκάφος ίσως, οτιδήποτε τέλος πάντων θυμίζει την "γλυκιά ζωή" πριν καταλήξουμε εδώ. 
 
Είναι αυτοί που η κρίση τους άγγιξε όπως η βροχή το αδιάβροχο.

Είναι αυτοί που φωνάζουν μέσω Πορτοσάλτε κι άλλων πολύχρωμων παπαγάλων Ευρώ πάση θυσία ακόμα κι αν πεινάει ο κόσμος. Την ίδια στιγμή που προφητεύουν την συντέλεια του κόσμου κάθε τρις και λίγο, τρομοκρατώντας.

Είναι αυτοί που παίρνουν τηλέφωνο οι διευθυντές Τραπεζών και τους λένε να στείλουν τα λεφτά στη Γερμανία.

Οι ίδιοι που θίγονται όταν κάποιος τολμήσει να τους αποκαλέσει  Γερμανοτσολιάδες και λένε μπράβο στο Ποταμίσιο Κασιδιάρη που τραμπουκίζει, επικαλούμενος σαν άλλοθι τον θείο του που ήταν Αντιστασιακός, λερώνοντας την μνήμη του

Αυτοί που δεν ντρέπονται να έχουν σαν επιχείρημα "το μαζί τα φάγαμε" για να καλύψουν τις λαμογιές τους.

Την επόμενη φορά που θα ακούσετε λοιπόν ας κόψουμε/μειώσουμε/αναμορφώσουμε το ΕΚΑΣ, ας κάνουμε βιώσιμο το Ασφαλιστικό Σύστημα, ας απολύσουμε τους περιττούς, ας αυξήσουμε το ΦΠΑ στα τρόφιμα και στο ηλεκτρικό ρεύμα, ας κάνουμε επιτέλους μεταρυθμήσεις, το καλεί το Εθνικό Συμφέρον, ΠΑΠΑΡΙΑ. Απλώς ήρθε η ώρα ο κανακάρης κάποιου να αποκτήσει το δικό του Τσερόκι σε συμφέρουσα τιμή.